வறுமைகள்

வெண்பட்டாடை   யுடுத்தி
கைகளில் மந்திரக்கோல் புகுத்தி
வலுக்கட்டாயமாக புன்னகை வரைந்தே
பார்த்து தோற்றுப்  போனேன்
எவ்வளவோ முயன்றும் உந்தன்
சிறகை விரித்து பறக்க தடை செய்கின்றது
நீ தலையில் சுமந்த வறுமைகள்(ல்)
விழியில் யேனடி சோகம்
ஏட்டுச்சுரைக்காய் கிட்டவில்லையென்றா
இல்லையேல் தலைமேல் சுமக்கும்
பாரத்தை தாங்கிட யாருமில்லையென்றா
மனம்தளரா பட்டாம்பூச்சியே
வாழ்க்கை சக்கரம் மாறும்
                        -- பிரவீணா தங்கராஜ்